ساحل امن زندگی

دل هر جایی/جواد محدثی

دلها،گاهی اسیر کمند«محبّت» اند.
اما، محبت های پایدار یا روزانه و گذرا؟
این حرفی است قابل تأمل!
زیر سایه کدام ابر،نشسته اید؟
در بیابان های داغ، در پی کدام«سراب» به جای آب دویده اید؟
مگس را روی کدام طعمه،ثابت و استوار دیده اید؟
نه سایه ابر،ماندگار است، نه سراب های «آب نما» تشنه را سیراب می سازد، و نه الفت مگسها با آنچه بر آن می نشینند، دائمی است.
سعدی، بی جهت نگفته است که:
این دغل دوستان که می بینی      مگسانند گرد شیرینی!
چه کسی گفته است که باید محبت را حراج کرد و به قیمت مفت یا ارزان، به این و آن بخشید؟
محبت و دل،گنجی است که نباید در اختیار هرکس گذاشت.قابلیت طرف را باید سنجید،اگر لایق بود،دل به او باید داد. و گرنه همان بهتر که دل،محبوبی نداشته باشد و خانه قلب تهی باشد.
خانه را اگر خالی نگه داری، بهتر از آن است که به یک دزد و کج دست، اجازه دهی. چه حرف عمیق و زیبایی امیرالمؤمنان(ع)دارد ،که فرموده است:
اگر جای مناسبی برای محبت و عشق خود پیدا نکردی آن را بذل و بخشش مکن،حراج محبّت ممنوع!
انس و الفت داشتن با دیگران خوب است و خشک و بی لطافت بودن،بد!
اما شاخه دل را باید مواظب بود که به کدام خانه،می آویزد؟ و حیاط دل را باید کنترل کرد که سایه کدام دوست و دوستی بر آن می افتد؟
همیشه چنین نیست که بر غنچه وجودتان و بر گل زندگیتان،«پروانه عشق» بنشیند، گاهی هم «حشرات آلوده»اند و «مگس های هر جایی».
کبوتر دلتان هم باید جَلد خانه ای باشد که«وفا» و «صداقت»، آن را ساخته باشد، نه «دام» و «تزویر».
خوشا به حال آنان که دوستیهایشان را بر پایه«شناخت» و «اصالت» قرار می دهند و هر آوای خوش و «نمای»فریبنده،گولشان نمی زند.
درود به دوستیهای پایدار و عشق های خالص.
کاش می شد«دلهای هرجایی» را زندانی کرد،تا این قدر آمار «جدایی» و «نامردی» و«نا مرادی» بالا نمی رفت! ...
کاش می شد «دوست» را از «دوست نما» براحتی تشخیص داد و فریب «ادعا» را نخورد!
کاش خانه دل،به این آسانی به روی هر تازه وارد ناشناخته گشوده نمی شد.

منبع:تلخیصی از {حیات طیبه/ 4 -اداره کل تبلیغات اسلامی استان کردستان}
تذکر:استفاده از مطلب با ذکر منبع مجاز است